Donar Meeting

စက္တင္ဘာ ၂၇ နဲ႔ ၂၈ မွာ Donar Meeting ရွိတယ္..။ Partner Meeting လို႔လည္း ေခၚရဲ႕...။ ဘယ္ႏွစ္ နွစ္တစ္ခါ လုပ္တဲ့ မီတင္လဲေတာ့ မသိဘူး...။ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ဒါပထမဆံုးၾကံဳေတြ႔ျခင္းပဲ...။ ဒီေန႔ အဲ့ ပြဲအတြက္ ၾကိဳတင္စီစဥ္ဖို႔ ရံုးမွာ အစည္းအေ၀းလုပ္တယ္..။ ဘယ္အဖြဲ႕က ဘာတာ၀န္ယူေပါ့။ ကိုယ္ က ထံုးစံအတိုင္း Display မွာတာ၀န္က်တယ္။ အခမ္းအနားျပင္ဆင္ေရးေပါ့။ ျပင္ဆင္ရတာေတာ့ မပင္ပန္းဘူး။ ဒါေပမယ့္ Display အုပ္စုထဲ ေျခေဆာ့လက္ေဆာ့ရွိတဲ့သူ တစ္ေယာက္ပါေနတာ ဆိုးတယ္။ ကိုယ့္ ပစၥည္း   ေတြ ကိုယ္ ဂရုစိုက္ၾကည့္ေနရေတာ့မွာပဲ။ ဒါ့အျပင္ ကိုယ့္ အေပၚ ေခ်ာက္မခ်ေအာင္လည္း သတိထားေန ရဦးမယ္။ အဲ့ တစ္ေယာက္က အဲေလာက္ထိ ဆိုးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္ပူးလက္ၾကပ္ရယ္လို႔ မဖမ္းမိေသး တဲ့အခါ သူ႔ကို အလုပ္က ထုတ္ပယ္ဖို႔ခဲယဥ္းေနေသးတယ္။ ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္အေပၚ ငဲ့ညွာရမယ္ဆိုတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းကလည္း ခံသာေနတာျဖစ္မယ္..။ ထားပါေတာ့....ဒါေတြ။

အခမ္းအနားမွာ တိုင္းရင္းသား အက ေတြလည္း ထည့္သြင္းထားေတာ့ မရွိ ရွိတဲ့ ရံုး၀န္ထမ္းေတြပဲ အက တိုက္ၾကရပါတယ္။ ယဥ္ေက်းမႈအဖြဲ႕အစည္းကေန တစ္ခါတည္းပုတ္ျပတ္ငွားလိုက္ပါေတာ့လား ဆိုေတာ့ လည္း သံုး ေလး သိန္း ကုန္မွာမို႔ ဘတ္ဂ်က္ကို တြက္ခ်က္ေနျပန္တယ္။ အဲသလို လူမႈအဖြဲ႕အစည္းရယ္ပါ။ အမ်ားတကာ NGO, INGO ေတြမွာ လစာေတြ ေဖာေဖာေသာေသာ၊ ဘတ္ဂ်တ္ေတြ အျပည့္နဲ႔..ကိုယ္ တို႔ အဖြဲ႕အစည္းကေတာ့ စစ္ျဖစ္တဲ့ေနရာေတြ၊ HIV ေတြ၊ သဘာ၀ေဘးဒဏ္ေနရာေတြ ကလြဲလို႔ ဘယ္ေနရာ ကိုမွ ပိုက္ဆံထြက္ခ်င္ပံုမရဘူး။ ၀န္ထမ္းေတြ လစာလည္း ပံုမွန္ပဲ။ ေန႔စဥ္ ထမင္း ဟင္းလည္း ငါးပိရည္ တို႔စရာပါလ်က္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ တို႔ေတြ ေပ်ာ္ပါတယ္။ ကြင္းဆင္းရျပီဆိုရင္ ပိုေပ်ာ္တယ္။ တကယ့္ လူေနမႈမွာ ဘယ္ေလာက္လိုအပ္ေနလဲဆိုတာ မ်က္၀ါးထင္ထင္ျမင္ရျပီဆိုရင္ ကိုယ္ သိပ္စိတ္မေကာင္း   ျဖစ္တာပဲ။ ဒီလို ျဖစ္တယ္ဆိုလို႔ ကိုယ္ ေတြလည္း ျပည့္ျပည့္စံုစံုေနရတယ္ မဟုတ္ျပန္ပါဘူး။ ရုန္းရင္း ကန္ရင္း နည္းပါးတယ္ဆိုႏိုင္တဲ့ လစာနဲ႔ ရွင္သန္ေနရတာပါ။

မိုးတိတ္တဲ့ေန႔

ဒီေန႔ မိုးမရြာဘူး..။
မိုးမရြာတာ ဘာမွ မဆန္းဘူး....။
ဒါေပမယ့္ တစ္ပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ မိုးေတြနဲ႔ မည္းေမွာင္ေနခဲ့တဲ့ အတြက္ ဒီေန႔ မိုးမရြာတာ က်မ ေနသာေနတယ္...။
မိုးေတြ သိပ္ေအးရင္ ေနမေကာင္းဘူး.။ ေလွ်ာ္တဲ့ အ၀တ္ေတြ မေျခာက္ဘူး..။
အဲ့ေတာ့ ဒီေန႔ မိုးမရြာတာ ၀မ္းသာေနတယ္..။

ဒီေန႔ က်မ ေမြးေန႔...။
ေမြးေန႔ဆိုတာ တစ္ႏွစ္တစ္ေခါက္ၾကံဳေနက်ပဲ သိပ္မထူးဆန္းဘူး..။
ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးေတာ့ ျဖစ္ေနတယ္..။

နားထဲမွာ ၾကားေယာင္ေနတယ္..။
A.ေမြးေန႔ဆိုတာ အဓိပၸာယ္မရွိဘူးကြ
ေနာက္တစ္ေနရာမွာပဲ ဒီအသံက
B.မ ေမြးေန႔မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
အသံတစ္ခုတည္းက ဘာလို႔ေနရာႏွစ္ခုမွာ မတူညီရလဲ က်မ မသိဘူး...။

မ်က္လံုးထဲ ျမင္ေယာင္ေနတယ္..။
A.ေမေမ..ဒီေန႔ သမီးေမြးေန႔
အမ္ ဟုတ္လို႔လား..။
B.သမီးေလးေမြးေန႔..ေရာ့...အရုပ္ၾကီး
ဟယ္...၀မး္သာလိုက္တာ ေမေမ 
အမွတ္သညာေတြ ဘာေၾကာင့္ကြဲျပားၾကသလဲ က်မ မသိ ဘူး..။
  

ခ်စ္သူ (၆)

ဘာလိုလိုနဲ႔ သက္ျငိမ္ နဲ႔ စကားေျပာခြင့္မရတာ ငါးရက္ရွိသြားျပီ။

လြမ္းဆြတ္မႈေတြလည္း တစစသိပ္သည္းလာလို႔…။

ေ၀းကြာေနသလိုခံစားရေပမယ့္ မင္း ေရးတဲ့စာေလးေတြက တဆင့္ လႈပ္ရွားမႈေလးေတြ ျမင္ေနခြင့္ရလို႔ ကိုယ္ ေက်နပ္ပါတယ္။ ကိုယ္ေရးတဲ့ စာစုေလးအခ်ိဳ႕ကေန တစ္စံုတခုကို စိုးရိမ္ျပီး မင္း အနည္းငယ္ေအးစက္ သြားေလရဲ႕။ တစ္မ်ိဳးတမည္ထင္သြားခဲ့တာ ကိုယ္ နားလည္ပါတယ္…။ 

ကိုယ့္ခံစားခ်က္ကို ကိုယ္ သာ သိေန ႏိုင္တဲ့အတြက္ မင္း ထင္သလိုမဟုတ္ပါဘူးဆိုတာ ရွင္းျပခ်င္ေပမယ့္ ကိုယ့္အတြက္ အဲဒီံအခြင့္အေရး မရခဲ့ပါဘူး။ ဒီအတိုင္းေလး ျငိမ္ျငိမ္သက္က္ကေလးေနရတာက မင္း အတြက္ ပိုစိတ္သက္သာရ ရ ေအးခ်မး္ မယ္ထင္ရဲ႕ေလ..။

ကိုယ္ ႏႈတ္ဆိတ္ေနလို္က္တယ္ သက္ျငိမ္..။

မင္း အတြက္ရယ္ပါ..။.

ကိုယ့္ အတြက္ေတာ့ အားကိုးတိုင္ပင္ေဖာ္၊ ရင္ဖြင့္ေဖာ္ တစ္ေယာက္ဆံုးရံႈးသြားခဲ့တာပဲေလ။

ဘာမဆို စာစုေလးေတြ ခ်ေရးျဖစ္တတ္တဲ့ ကိုယ့္ အျပစ္ရယ္ပါ….။

မင္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေလးေနပါကြယ္…။

မင္း ရဲ႕ တျခားဘက္ျခမ္းဆီမွာ ကိုယ္ ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္ကေလး တည္ရွိေနပါတယ္..။

တကယ္ေတာ့ ျဖဴျဖဴစင္စင္ေမတၱာကေလးတစ္ခု၊ တန္ဖိုးထားမႈေလးတစ္ခုနဲ႔ ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္းမမည္တဲ့ ၾကိဳးေလးတစ္မွ်င္ရယ္ပါ…။

ဒါ ကို ဘယ္သူမွ နားမလည္ႏိုင္တဲ့ေနာက္…မင္း နားမလည္ႏိုင္တာလည္း အဆန္းမဟုတ္ပါဘူးေလ…။

ကိုယ္ က Outsider ရယ္ပါ..။

5.4.2013

PM:4:21

ခ်စ္သူ (၅)

ေနရာသစ္ကို ေရာက္လာခဲ့ျပန္ျပီ သက္ျငိမ္။

က်ဥ္းေျမာင္းေလွာင္ပိတ္တဲ့ အခန္းက်ဥ္းေလး မဟုတ္ေတာ့ေပမယ့္ အစိမး္အသက္အေငြ႔အနံ႔ရတဲ့ ေနရာမွာ ကိုယ္ ေယာင္နနျဖစ္ေနတယ္။ ေနရာသစ္မွာ လူသစ္ေတြနဲ႔ နာရီပိုင္းအတြင္းေတာ့ ဘယ္မွာအကၽြမ္း တ၀င္ျဖစ္ပါ့မလဲေဘ။ မင္း ကို သတိရစိတ္ေတြနဲ႔ ကိုယ့္ရင္မွာ ျပည့္လွ်ံလာတယ္။ တည္ျငိမ္ေအးေဆးျပီး ကရုဏာအရိပ္အေငြ႔ေတြ ယွက္သန္းေနတဲ့ မင္းရဲ႕စကားသံေတြ ၾကားခြင့္ရရင္ ကိုယ္ စိတ္သက္သာရ ခ်မ္းေျမ့ႏိုင္မယ္ထင္ရဲ႕။

ကိုယ္ ဖုန္းေခၚတိုင္း တိုက္ရိုက္ေခၚဆိုတဲ့အခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္ရွားပါတယ္။ မင္း စာေရးေနမွာ၊ သီခ်င္းေလး နားေထာင္ေနမွာ၊ ကိုယ္ လက္ မအီမသာ ျဖစ္ေနမွာ စိုးရိမ္မိတတ္တဲ့ ကိုယ္ ဟာ can I call? ဆိုတဲ့ message ေလးအရင္ပို႔ျပီး မင္း ထံက OK လို႔ reply ျပန္လာမွ ေခၚဆိုေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီကေန႔ေတာ့ writing လို႔ ျပန္စာ ေလးရခိ်န္မွာေတာ့ ရုတ္တရက္ ၀မ္းနည္းသြားစိတ္နဲ႔ ကိုယ္ ျငိမ္သက္သြားခဲ့တယ္။ တကယ္ပဲ writing ပဲလား သက္ျငိမ္ရယ္။

ကိုယ့္စိတ္ေတြ စႏိုးစေနာင့္နဲ႔ ေတြေတြေ၀ေ၀ေလး အခိုက္အတန္႔ေတာ့ ျငိမ္သက္ေနခဲ့တယ္။

ေနာက္ေတာ့ မင္း ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းေလးရွိေနမွာပဲလို႔ ေတြးမိတဲ့ အခါ ကိုယ့္ ႏႈတ္ခမ္းေတြျပံဳးရယ္လာတယ္။ ကိုယ္ က မင္း ေပ်ာ္ရႊင္ေအးခ်မ္းေနမွာကိုပဲ လိုလားတယ္မလား။

ကိုယ့္အလိုဆႏၵအတြက္ စကားေျပာခ်င္မိတဲ့ ကိုယ္ ရွက္စႏိုးေတာ့ျဖစ္သြားမိတယ္…။

ေနရာသစ္ရဲ႕ စိမ္းသက္သက္ အေငြ႔အသက္ေတြေအာက္မွာ ကိုယ္ မင္း ကို ေအးျမျမေလးလြမ္းဆြတ္မိေန ပါတယ္။

1.4.2013

PM:9:10

အေတြးစာစု ( ၇ )

တကယ္ေတာ့ အရာရာအားလံုးဟာ ေျပာင္းလဲသြားတာ မဟုတ္ပါဘူး
က်မ ရဲ႕ အလိုဆႏၵေတြေၾကာင့္သာ မတူျခားနားသြားတယ္ ထင္ရတာ ~

ဘယ္သူမွ မရွိလည္း
ျပံဳးျပခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတဲ့ အသိတစ္ခ်က္နဲ႔
က်မ ရွင္သန္တယ္ ~

မိေရႊဘုတ္

အက္ေၾကာင္းေန႔စြဲ (၁)

မျပံဳးတတ္တာၾကာျပီ
ဒီအခ်ိန္မွာ
မိသားစုရဲ႕ နာေရးသတင္းကိုၾကားရရင္ေတာင္
ထူးျပီးနာက်င္ေတာ့မယ္မထင္

ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္ဦးမွာလဲ
ကိုယ္ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ထက္ အျပင္
ဘာမ်ားလုပ္ႏိုင္ဦးမလဲ
အရာရာ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔သြားမယ္ဆိုရင္
ကိုယ့္ အေသြးအသားေတြ
တရိရိခုတ္ျဖတ္
အပိုင္းပိုင္းအတစ္တစ္ ေသပြဲ၀င္ရပါေစ
ဒီ ဘ  ၀
လက္စတုန္းေပးလိုက္မယ္...။

စိမ္းလန္းေသာကမၻာ

ေနရာသစ္ေၾကာင့္ရယ္ မဟုတ္ပါဘူး
ေနရာေဟာင္းပါပဲ
လူသစ္ မိတ္သစ္လည္း မဟုတ္ဘူး
လူေဟာင္း မိတ္ေဟာင္းေတြပါပဲ
အသစ္အသစ္ေတြ ျမင္ေတြ႔ေနတာရယ္လည္း မဟုတ္ဘူး
ျမင္ေနက် ေတြ႔ေနက်ေတြပါပဲ

နံနက္ခင္းဟာလည္း ေနျမဲပဲ
ေလေျပေတြကလည္း ေနျမဲပဲ
ေမာင္းထားတဲ့ ညေနခင္းဟာလည္း ေနျမဲပဲ
သီဆိုေနက် ပန္းပြင့္ကေလးေတြကလည္း ေနျမဲပဲ

သမားရိုးက်ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ေတြမွာပဲ
သူလို ကိုယ္ လို  ရယ္ ၾက ျပံဳး ၾက
သူလို ကိုယ္ လို ပင့္သက္ရိႈက္ၾက
သူ လို ကိုယ္ လို အေရာင္ေတြျခယ္ၾက
သူလို ကိုယ္ လို လက္သီးလက္ေမာင္းတန္း
သူလို ကိုယ္ လို ခ်စ္ျခင္းေတြစံုၾကတယ္

ထူးထူးဆန္းဆန္းမဟုတ္ပါလွ်က္
လန္းလန္းဆန္းဆန္းျဖစ္မိတယ္

အေရာင္လက္ခဲ့ၾကတဲ့ မာနေတြက
လက္ျမဲလက္ေနပါလွ်က္
ပိုလွပလို႔ေနတာ ဘာေၾကာင့္လဲ

မ်က္မွန္းတမ္းမိသူေတြလည္း
အခါတိုင္းလို ျဖတ္သန္းသြားပါလွ်က္
ခ်ိဳသာတဲ့ သံစဥ္ကိုၾကားမိတာ ဘာေၾကာင့္လဲ

မိုး ဟာလည္း ပံုမွန္အတိုင္း

ေႏြ ဟာလည္း ပံုမွန္အတိုင္း

ႏွင္းေဖြးေဖြးေတြဟာလည္း ပံုမွန္အတိုင္း

မိုးဖြဲဖြဲေတြေအာက္ ေအးျမတဲ့သံစဥ္ၾကားရတာ
ဘာေၾကာင့္လဲ

ေႏြ ေန႔လယ္ခင္းေတြမွာ
သာယာတဲ့ ဥၾသသံၾကားရတာ
ဘာေၾကာင့္လဲ

ႏွင္းေဖြးေဖြးေတြၾကား
ဆုပ္ခဲကစားခ်င္စြာ
ၾကည္ႏူးမိတာ ဘာေၾကာင့္လဲ


ဘ  ၀ ဟ ာ
အ   လႊ   ာ    လွ    စ္    လို   က္   တဲ့   အ     ခါ   ။                    ။


မိေရႊဘုတ္
04.07.2013
PM:3:43

တ စ စ ျပယ္ .....

ရခဲ့တယ္ထင္ခဲ့တဲ့ ေမတၱာေတြကြဲရွကုန္တယ္..။
အပိုင္းအစေတြ ယုယုယယေကာက္ယူၾကည့္ေတာ့
ပုလင္းကြဲေတာင္ အတုေတြဆိုတာ သြားေတြ႔တယ္
ထိုက္တန္ခဲ့ပါတယ္....
ကိုယ့္လို လူအတြက္ ...
တကယ္....ထိုက္တန္ခဲ့ပါတယ္...
ညီမေလး ေခၚသံရဲ႕ ေနရာမွာ သူစိမ္းဆန္ဆန္ႏႈတ္ဆက္ျခင္းနဲ႔
ညီမ ဆိုတာေတြ ထပ္လာတယ္..
ကြယ္...ကိုယ္ ကပဲ အႏုစိတ္လြန္းတယ္ထင္ရဲ႕....
တကယ္ပါ
ေခၚသံေတြမွာ
ဘာသာမျပန္မိခဲ့ရင္ေကာင္းမယ္
သက္မဲ့စာလံုးေတြမွာ
ေအးစက္ျခင္းေတြရွာမေတြ႔ခဲ့မိရင္ေကာင္းမယ္
ကိုယ္..ဟာ...
ႏံုအ သူလည္း ျဖစ္ရဲ႕
သိမ္ငယ္သူလည္း ျဖစ္ရဲ႕
တစ္ခါႏူးညံ့ရင္
ဘ၀ဆံုးတိုင္
အျပီးအစီး မွတ္တယ္
လူ႔ယဥ္ေက်းဂုဏ္တန္ေတြရဲ႕
မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ / ရွင္
လိႈက္လွဲေႏြးေထြးတယ္ ထင္မွတ္ခဲ့တာ
မွား...........တယ္
ကိုယ္ ဖြင့္ဟေပးခဲ့တဲ့
သကၠရာ္ဇ္ေတြတြက္
ရင္းႏွီးနားလည္တယ္ထင္ခဲ့တာ
မွား.....တယ္
“ရိုးတာ ေကာင္းတယ္..အ တာ မေကာင္းဘူး”
အစ္ကို တစ္ေယာက္က ဆိုခဲ့ရဲ႕
ဟုတ္ကဲ့ပါ..လူ႔ေလာက
ကၽြန္မ ခပ္တံုးတံုးနဲ႔
ရိုး...အ ေနပါရေစ
“ဘာမဆိုဖြင့္ဟတိုင္ပင္လို႔ရတယ္”
ခါတရံ ၾကားေယာင္ရဲ႕
မသိျခင္းမွန္သမွ်
သိျခင္းေတြ ျပည့္ႏွက္တဲ့အခါ
ေအးစက္ေ၀းကြာျခင္းကို ျဖစ္ေစသတဲ့
မဂၤလာပါ ....
ဒီစကားသံမွာ ပြင့္လင္းေဖာ္ေရြမႈ မရွိတတ္ေတာ့တာ
မ်က္လံုးစံုမွတ္လိုက္တဲ့
ကိုယ့္ ႏွလံုးသားပဲထင္ရဲ႕
ထိုက္တန္ခဲ့ပါတယ္
ကိုယ္..လို လူအတြက္
တကယ္.........
ထိုက္တန္ခဲ့ပါတယ္..။

19.3.2013
AM;11;56

ခိုနားရာ~အိပ္မက္ကမၻာ

 
တစ္ေန႔ေသာ အခါမွာ………..
ၾကည္လင္ေတာက္ပတဲ့ အလင္းေရာင္က်ေရာက္တဲ့
ေႏြးေႏြးေထြးေထြးအခန္းေလးထဲ
ခါတရံ ေအးျမလတ္ဆတ္တဲ့ ေလေျပေလညင္းေတြ တိုက္ခတ္မယ္
ျပင္ပကိုထိုးေဖာက္ျမင္ရတဲ့
ၾကည္လင္တဲ့ မွန္ျပတင္းကေန
သစ္ပင္စိမ္းစိုစိုေလးေတြ လွမ္းၾကည့္ရင္း
သီခ်င္းသံခပ္တိုးတိုးေလးဖြင့္လို႔
အေတြးျငိမ္သက္သက္ေတြနဲ႔
စာေလးေတြ သီဖြဲ႔မယ္....
ေႏြးေထြးႏုညက္တဲ့အိပ္ရာထက္
သင္းပ်ံ႔တဲ့ရနံ႔နဲ႔ အိပ္စက္မယ္..
ခိုနားရာအိပ္မက္လွလွမက္ခ်င္လွတယ္
တစ္ေန႔ေသာ အခါမွာ...............